zobacz zdjęcia

Wigilia Uroczystości Zesłania Ducha Świętego

To nie dary Ducha Św. zgromadziły nas na wspólnym czuwaniu, lecz Jego Osoba. Myśląc o Duchu Św. tylko jako o Pocieszycielu czy Dawcy darów zawężamy sens Jego istnienia. Wzajemna miłość Trzech Osób Boskich i ich udzielanie się jest bogactwem przekraczającym ludzkie wyobrażenie i możliwości. Dzisiaj wszystkie nasze myśli skupione były wokół Osoby Ducha Św. i Jego miłości rozlewanej po duszach ludzkich dla dobra wspólnoty Kościoła.

Pierwsza konferencja, której wysłuchałyśmy przed południem kierowała nasz wzrok na służbę w Kościele poprzez głęboką miłość do Boga i ludzi. Charyzmatyk to człowiek pełen pokory, miłujący i żyjący w posłuszeństwie Kościołowi. To człowiek, który nie kieruje wzroku innych na sobie, unika rozgłosu. To człowiek, który widząc kogoś w grzechu, współczuje drugiemu i  stara się dopomóc mu wyjść z tej sytuacji. To człowiek, który widzi i uczestniczy w miłości jaka jest pomiędzy Synem, Ojcem i Duchem Świętym, która jest jego siłą. To człowiek zanurzony w Sercu Boga poprzez wiarę, nadzieję i miłość, stąd czerpie wodę potrzebną do życia dla siebie i innych. Podczas drugiej konferencji usłyszałyśmy słowa, że jesteśmy kochane całą miłością Bożą, taką jaką Ojciec kocha Syna, a Duch Św. podnosi nas i uzdalnia do miłowania na sposób duchowy, Boski. Podczas Adoracji Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie i Eucharystii modliłyśmy się za cały Kościół, Papieża Franciszka, wszystkich Jego współpracowników, prześladowanych, męczenników, cały świat i nas Jego dzieci. Panie Jezu, przyjdź!

Starożytne responsorium na oficjum Pięćdziesiątnicy: 

Przybyło Boski ogień, który nie pali,  lecz oświeca,

nie niszczy, ale lśni; 

znalazł serca uczniów jak czyste naczynia 

i rozdał im charyzmatów dary.