+

Rozwój jest powołaniem człowieka.
Realizuje się przez całe życie i poprzez życie.

Do rozwoju, do którego zaprosił nas Bóg i który nam zadał, jesteśmy wezwani wszyscy.
Bez wyjątku.

Przyjąć życie za drogę rozwoju, to przyjąć jako szansę [to], co na tej drodze mnie spotyka, co ją ułatwia, upiększa, urozmaica i osłania, ale też i to, co na niej spiętrza niepogody, ulewy i burze. Także sytuacje konfliktowe i nieuniknione zagrożenia losowe. To nie jest mało. /E. Sujak/

Rekolekcje pozwoliły nam na moment się zatrzymać i przyjrzeć temu, w jaki sposób i w jakim kierunku rozwija się nasze życie.
Pozwoliły też na nowo uświadomić sobie, że odpowiedzialność za to, jaki kształt ono ma, w dużej mierze, spoczywa na nas samych!

Życie człowieka nie zaczyna się wraz z narodzeniem i nie kończy wraz ze śmiercią.
Od stworzenia świata istniejemy w zamyśle Boga Ojca i wezwani jesteśmy, aby wpatrywać się w Jego oblicze przez całą wieczność.
Powołani jesteśmy do czegoś więcej niż to, co tylko tu i teraz.
Jesteśmy zaproszeni do przekraczania siebie, do wychodzenia naprzeciw zadaniom i wezwaniom, jakie kieruje do nas Bóg oraz drugi człowiek.
To, co z tym wezwaniem zrobimy i jak spojrzymy na doświadczenia towarzyszące im, zależy w dużej mierze od nas samych.

To jest właśnie rozwój.