zobacz zdjęcia

W sobotę 16 grudnia w domu prowincjalnym w Łodzi odbył się kolejny dzień skupienia dziewcząt 18+. Tematem spotkania było „Dziecięctwo duchowe – sposób na trwanie w spojrzeniu Ojca”.

Na początku oddałyśmy dzień Bogu, a następnie udałyśmy się na spotkanie z siostrami, podczas którego s. Koleta CSCIJ przybliżyła nam historię Karmelu, w którą bardzo mocno wpisane jest Betlejem. Opowiedziała nam o nabożeństwie św. Teresy z Lisieux do małego Jezusa. Na podstawie prezentacji miałyśmy możliwość zobaczyć zdjęcia oraz wsłuchać się w konkretne teksty z jej rękopisów lub zaczerpniętych z innych publikacji na temat kształtowania w niej samej ducha dziecięctwa. Ona sama będąc małą świętą wskazała nam małą drogę, którą mogą przejść ci, których nie stać na wielkie dzieła, ale tylko na takie, które są udziałem najmniejszych i słabych dusz. Siostra Koleta wskazała nam trzy etapy kształtowania tajemnicy dziecięctwa Jezusa. Są nimi: żłóbek, Kalwaria, Eucharystia. W każdym z nich widoczna jest żywa relacja posłuszeństwa i miłości Ojca wobec Syna oraz Syna wobec Ojca.

Po spotkaniu z siostrami, nasze kroki skierowałyśmy w stronę Muzeum Sł. B. o. Anzelma Gądka OCD, gdzie wysłuchałyśmy konferencji Założyciela Zgromadzenia Sióstr na temat drogi dziecięctwa duchowego. Udostępniła ją nam s. Imelda CSCIJ pracująca w Archiwum Sł. B. o. Anzelma. Potem s. Łucja oprowadziła nas po Muzeum i opowiedziała o pamiątkach zgromadzonych na tamtym miejscu.

W późniejszym czasie miałyśmy kolejne spotkanie, tym razem ze Słowem Bożym. Prowadziła je s. Cordis. Porwane przez Ducha wsłuchiwałyśmy się w to Słowo, które jest żywe i ma moc zmieniać nasze życie. Ono także wskazało nam dzisiaj odpowiedź na pytanie: kim jest Ten, na którego czekamy  w czasie adwentu i jakie czyny świadczą o Nim samym?

Po południu wraz z ks. Marcinem zatrzymałyśmy się nad tajemnicą dziecięctwa, które zostało nam dane na chrzcie świętym. Grzech zrywa naszą relację z Bogiem i przestajemy być Jego dziećmi. By móc jednak trwać w spojrzeniu Ojca trzeba wytrwale dbać o relację z Bogiem. On nas zna, ale potrzebuje, byśmy przychodzili do Niego. On chce, abyśmy trwali w czujności i nadziei, byśmy zawierzając Mu siebie mogli zdążać drogami świętości.

Cisza podczas adoracji pozwoliła nam na stanięcie przed Bogiem w całej swojej niemocy i słabości. Każda z nas wylała swą duszę przed Bogiem, aby to On uzdolnił nas do przeżywania tajemnicy dziecięctwa w naszym życiu. Centrum całego dnia skupienia była Eucharystia, podczas której Syn ofiarował siebie Ojcu za nas. Udzielił nam swoich darów, abyśmy w pełni mogli poznawać Jego wolę.

Bogu niech będą dzięki za ten piękny czas spędzony w gronie sióstr przed tronem Dzieciątka Jezus!