zobacz zdjęcia

Na pewno w każdym, kto słyszał pojęcie „kryzys” budzą się mieszane uczucia. Siostry i ks. Piotr oddając się Bogu jako narządzie w Jego rękach dali Mu możliwość, by po raz kolejny otworzył nam szerzej oczy i przypomniał, że z Bogiem nigdy nie można się nudzić. Tylko On jest Prawdą, którą pragnie przed nami stopniowo się odkrywać dając nam poznanie siebie w Chrystusie. Umacnia relację i wlewa w nas swoją miłość. Święta Teresa z Lisieux swoim życiem, szczególnie pod koniec swojej drogi na ziemi pokazała nam, że miłość rodząca się z bliskości zakorzenia się w nas i trwa w każdej sytuacji, nawet kryzysu. Mamy wolną wolę, dzięki czemu wybierając wówczas Jego drogę, za przykładem Św. Teresy, pozwalamy mu działać, by w ten sposób oczyścił naszą wiarę. Czym więc jest kryzys? Jest ciemnością? Za pewne tak, ale przecież bez ciemności nigdy nie wiedzielibyśmy tak naprawdę czym jest światło. Kryzys jest więc czymś potrzebnym w naszym życiu. Jest zagrożeniem, gdyż nie mając silnego fundamentu wiary, nie mając ufności możemy upaść, uciekając od podjęcia jakiejś decyzji. Pan w kryzysie wzywa nas do działania, które nas umocni. Mając ufność na wzór ufności dziecka możemy iść odważnie naprzód, bo nasz Ojciec zna drogę, którą nas prowadzi.

Chwała Panu za owocny czas skupienia! Dziękujemy za te życiowe szanse, które zgodnie z założeniem teorii dezintegracji pozytywnej prowadzą do rozwoju, rozwoju który jest procesem, procesem podlegającym Bożemu kierownictwu.

Agnieszka