Niezwykła to łaska - człowiek pomaga nieść krzyż Bogu. Nadzwyczajność tej łaski obejmuje największe tajemnice chrześcijaństwa, a zarazem Jezusa. Pierwsze myśli rozważań na temat spotkania Jezusa z Szymonem Cyrenejczykiem otwierają nasze oczy na wszechogarniającą miłość Bożą, która dba i troszczy się o zbawienie każdego ludzkiego istnienia. Jednak, patrząc głębiej nie można pominąć pokory Syna Bożego. Cierpiący Jezus ukazuje Szymonowi swoje uniżenie. Uniżenie Boga, to ukrycie świętości.
Jezus nie posługuje się tutaj łaskami nadzwyczajnymi - charyzmatami. Działa zupełnie inaczej; cicho i spokojnie. Jezus nie prosił Szymona o pomoc, a Szymon nie szukał Jezusa. Nawet nie wiadomo, jakie uczucia żywił do Zbawiciela. Jezus nie żąda nawrócenia serca od Szymona, nie narusza jego wolnej woli. Tylko dobrowolna ofiara ma sens.  Jezus pokaże Szymonowi siebie takim, jakim w danej chwili jest, w związku z tym, co teraz przeżywa, w całej prostocie. Czy Szymon przyjmie dar uniżonego Boga?
Naśladowanie Pana Jezusa w miłości krzyża jest wejściem w głębszą relację miłości do Pana. Jest to szczególna łaska, o którą trzeba nam się modlić, bo ona skupia ludzki wzrok na Ukrzyżowanym. Naśladować Jezusa w miłości krzyża to wejść w najbardziej wymagającą dziedzinę objawienia Boga. Tak jest też dzisiaj, Jezus objawia przed nami swoje pokorne Oblicze i Serce. Czy rozpoznamy Jego uniżenie i czy znajdzie w nas iskierkę czułości, która obejmie Jego krzyż?