Za mną drugi dzień modlitwy u Sióstr w Sopocie.
Swoje doznania zostawię dla siebie, poza tym tak szczerze to czytając świadectwa zwykle mam tak, że mój wniosek jest taki -> fajnie, że na kogoś wpłynęło to spotkanie w taki sposób – ale to jej/jego droga
i u mnie pewnie tak nie będzie bądź czasem po prostu zazdroszczę ;) Może przekreślę tymi słowami czytanie dalsze moich zdań, ale niekiedy jest tak że czyjeś świadectwo jest zachętą bądź możliwością przeczytania jak działa Bóg, bo to przecież o Niego się rozchodzi oraz o prawdziwe życie w wolności i radości dla człowieka, o którego On walczy...

Jedynie czym się chcę z Wami podzielić po tym dniu modlitwy to tym, że myślę, że warto znaleźć czas w ciągu dnia na spotkanie z Bogiem, myślę, że sprawicie Jemu radość i samemu sobie. Mimo, że czasem nie ma się zwyczajnie ochoty bądź jest ciężko ze skupieniem, czasem itd. Myślę, że każdy by coś jeszcze dodał. Ale nie o to chodzi, Bóg jest cierpliwy jak nikt inny...

Jeśli jest coś w Twoim sercu co Ciebie boli, uwiera po prostu przyjdź tak jak Piotr i spytaj, powiedz,
„ Piotr podszedł do Jezusa i zapytał...” Czasem będzie milczenie Boga, ale czasem samo wygadanie dużo daje...
a On chce chyba wiedzieć jak postrzegasz swoje problemy...