Wielkopostny Dzień Modlitwy
04.04. SOPOT
4 kwietnia 2017
Minął rok od dnia kiedy pierwszy raz niepewnym krokiem przekroczyłam próg domu sióstr karmelitanek z Sopotu. Wówczas powitał mnie serdeczny uśmiech s.Mariam. Dzisiaj wita mnie oprócz uśmiechu, czuły gest s. Georgii i s.Zacharii. Dla mnie to miejsce jest wyjątkowe, gdyż jest to DOM, a w tym domu ukryty w tabernakulum BÓG, który nas łączy, zaprasza, zbiera, jednoczy. I ta CISZA podczas spotkania z Panem Jezusem, z której wybrzmiewa Jego głos: JA JESTEM. O wyjątkowości tego domu stanowią te, które ten dom otworzyły dla nas - SIOSTRY, o których mówię, że są jak MATKI. Kobiety, które rozumieją role kobiety w życiu, społeczeństwie i pokazują nam PIĘKNO kobiecego oblicza na wzór Maryi Niepokalanej. O wyjątkowości tego domu stanowi też to, że co miesiąc przychodzą nowe osoby. Nigdy nie wiemy kto, skąd, z jaka historią życia przyjdzie, przez co musimy być dla siebie nawzajem bardzo delikatni i wykazać dużą otwartość i wrażliwość.
Jak się czuję w tym miejscu?
Otulona płaszczem miłości.
Co myślę o siostrach?
Jestem im BARDZO WDZIĘCZNA. Wiem, że o nas pamiętają i za nas się modlą.
Co najbardziej do mnie przemawiało, aby za miesiąc tu powrócić?
Szczerość - prawda o sobie, ubóstwo - ogołocenie materialne i duchowe.
DOROTA
