Sł. B. O. Anzelm od Św. Andrzeja Corsini OCD (Maciej Józef Gądek)

Urodził się 24 lutego 1884 roku w Marszowicach, parafia Niegowić (dziś w jego domu rodzinnym mieści się Dom pamięci Sł. Bożego ZOBACZ). Od 1895 r. był alumnem konwiktu karmelitańskiego w Wadowicach, świadkiem życie św. Rafała Kalinowskiego. W latach 1895- 1901 był uczniem miejscowego gimnazjum. W 1901 r. przyjął habit karmelitański, a w 1902 r. złożył w Czernej profesję zakonną. Następnie odbył studia teologiczne w Rzymie i tam 25 lipca 1907 r. został wyświęcony na kapłana.

 Od 1908 do 1918 r. Wykładał teologię w Krakowie, Linzu, Wiedniu. Od 1918 do 1920 r. był przeorem w Wadowicach. W 1921 r., będąc prowincjałem, po wskrzeszeniu polskiej prowincji Zakonu Karmelitów Bosych, przy współudziale sługi Bożej M. Teresy Kierocińskiej, założył Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus, któremu przekazał charyzmat dziecięctwa Bożego, wg Małej drogi św. Teresy do Dzieciątka Jezus.

Od 1925 r. przebywał w Rymie, gdzie zorganizował Międzynarodowe Kolegium Karmelitańskie ,,Teresianum". W latach 1926-1945 pełnił różne odpowiedzialne funkcje z ramienia Zakonu. Gdy powrócił do Polski trzykrotnie piastował urząd prowincjała. Prowadził specyficzne apostolstwo piórem, modlitwą i cierpieniem. Pozostawił założonemu przez siebie Zgromadzeniu bogatą spuściznę pism duchowych. Całe jego życie było dla otoczenia budującym przykładem jak wcielać w codzienność ewangelicznego ducha dziecięctwa. Zmarł w opinii świętości 15 października 1969 r. w Łodzi. Proces beatyfikacyjny na poziomie diecezjalnym został już zakończony. Dalsze prace przeniesione zostały do Rzymu.

Czcig. Sł. B. Matka Teresa od Św.Józefa (Janina Kierocińska)

Urodziła się 14 czerwca 1885 roku w Wieluniu jako siódme dziecko Antoniego i Antoniny z Głowienkowskich. Począwszy od dziewiątego roku życia uczęszczała do progimnazjum, uzyskując (nieformalnie) wykształcenie średnie. W tym czasie przebywała w domu zajmując się wychowaniem dzieci swojego rodzeństwa, pomagając matce w prowadzeniu gospodarstwa domowego i służąc pomocą w pobliskim kościółku św. Barbary. Mając 18 lat ukończyła kurs kroju i haftu i wkrótce potem wstąpiła, bez wiedzy ojca, do sióstr szarytek w Warszawie. Po kilku tygodniach ojciec sprowadził ją do domu. Nie dała jednak za wygraną i w cztery lata później zgłosiła się do Sióstr bernardynek w swoim rodzinnym Wieluniu. Nie została przyjęta, a jako powód takiej decyzji podano bliskość rodzinnego domu.

 W 1909 spotkała po raz pierwszy ojca Anzelma, karmelitę bosego, który odtąd stał się jej kierownikiem duchowym.

Kontakt z nim oznaczał jednocześnie kontakt z Karmelem, co zaowocowało w 1911 roku wstąpieniem do III Zakonu karmelitańskiego, gdzie trzy lata później złożyła profesję przyjmując imię Teresy.

W okresie poprzedzającym życie zakonne pracowała w domu opieki nad starszymi prowadzonym przez siostry albertynki w Krakowie i zajmowała się haftem. Podjęła jeszcze próbę wstąpienia do karmelitanek bosych, jednak zrezygnowała już pod wpływem zdawkowej aczkolwiek prawdziwej odpowiedzi siostry kołowej, że w ich klasztorze nie ma już miejsca. W kilka lat później w tymże samym klasztorze karmelitanek bosych przy ul. Kopernika w Krakowie, otrzyma habit- jednak nie karmelitanki bosej lecz karmelitanki Dzieciątka Jezus. Stanie się to 31 grudnia 1921. Wraz z druga Siostrą i kilkoma postulantkami, rozpoczęła, jako przełożona, regularne życie zakonne. W Sosnowcu, gdzie przybyły Siostry, panowała skrajna nędza zarówno materialna jak i moralna. Organizuje tam pracownię kroju i szycia dla dziewcząt, otwiera przedszkole i ochronkę dla najbiedniejszych dzieci. Tak więc duchowość Zgromadzenia zaczęła kształtować się w warunkach skrajnego ubóstwa i niepewności. Był to bez wątpienia wielki bodziec do całkowitego zaufania Bogu, postawy tak bardzo charakterystycznej dla matki Teresy Kierocińskiej. W Sosnowcu przeżyła II wojnę światową dzieląc wraz z mieszkańcami jej ciężar.

Organizowała tajne nauczanie, udzielała schronienia ludziom biednym, dzieciom, w tym także Żydom, prowadziła bezpłatną kuchnię..., wysyłała paczki z żywnością do obozów koncentracyjnych...dzieliła się ostatnim kawałkiem chleba...Ona nie była nigdy obok drugiego człowieka, ale z nim.

Przeżyła dwie wojny światowe i doświadczyła ogromu cierpienia i nędzy. Ten materialny i historyczny kontekst jej życia znalazł odbicie w jej duchowości i duchowości Zgromadzenia.

Zmarła jako pierwsza Matka Generalna nowej rodziny zakonnej 12 lipca 1946 roku w klasztorze przy ul. Wiejskiej (obecnie Kierocińskiej) w Sosnowcu.

By lepiej poznać Matkę Teresę, zapraszamy do obejrzenia witryn dotyczących jej osoby:

http://teresakierocinska.blogspot.com/

https://www.facebook.com/pages/Matka-Teresa-Kieroci%C5%84ska/261400537372392?ref=nf